چرا کالاهای چینی ارزان وارد کشور ما می شوند

قیمت تمام شده کالاهای چینی با قیمت تمام شده کالاها در ایران چه تفاوتی دارد؟

چین در حال حاضر بیش از یک هزار میلیارد دلار صادرات به اقصی نقاط دنیا دارد. این کشور با کیفیت‌ترین کالاهای خود را به اروپای غربی و آمریکا می‌دهد و به ما هم می‌دهد

. برای مثال یک جفت کفش چینی در فروشگاه‌های ایتالیا، یک هزار دلار به فروش می‌رسد. چین از آن نوع کفش به ما هم می‌دهد، اما در مقابل به تناسب بازار، کفش «یک دلاری» نیز در اختیار ما می‌گذارد.

بر این اساس، پرسش ما از دولتمان این است که «چرا چین کالاهای خوب خود را هم ارزان تمام می‌کند» و در حال حاضر حتی کالاهای درجه یک چینی هم از کالاهای ما ارزان تر تمام می‌شود. بیاییم این موضوع را بررسی کنیم.

وزیر بازرگانی اخیرا در اظهارنظری در نشست خبری خود، اعلام کرد که «اگر کیفیت کالاهایی مثل کالاهای چینی نامطلوب است، تقصیر و تخلف کشور مبدا نیست، بلکه تقصیر کشور مقصد است که از آن کشور کالا می‌خرد»، نظرتان در این مورد چیست؟

ما هرگز کالای بی‌کیفیت از چین نمی‌خریم. کالای بی‌کیفیت را قاچاقچی‌ها وارد کشور می‌کنند که مسوولان باید جلوی این موضوع را بگیرند. کالاها ابتدا وارد مبادی رسمی می‌شوند، اما آن قدر موانع گمرکی بر سر راه تاجران وجود دارد که این کالاها، دوباره خارج می‌شوند و از مبادی غیررسمی برمی‌گردند.

آقای غضنفری عزیز هم می‌دانند که چین خود اعلام می‌کند که هم کالای متوسط دارد و هم کالای خوب و می‌گوید اگر ایرانی‌ها از او کالای خوب بخواهند، کالاهای متوسطش را از مبادله کنار می‌گذارد.

حال بعضی از ایرانی‌ها که شمارشان البته اندک است، از چین کالای متوسط می‌خرند. این افراد در مبادی رسمی برای ورود کالاهای خود با مشکل مواجه می‌شوند و همان روندی که به آن اشاره شد، برای ورود این نوع کالاها تکرار می‌شود.

پس به اعتقاد شما، بی‌کیفیت بودن کالاهای چینی صرفا یک شائبه است که نباید مدنظر مدیران قرار گیرد و زمینه برخوردها و اظهارنظرهای تبعیض‌آمیز را فراهم کند؟

دقیقا. این را هم در نظر بگیرید که برای مثال هم‌اکنون در اروپا کالای مراکشی وجود دارد. حال اگر اروپا از توزیع آن کالاها جلوگیری کند، می‌بینیم که این کالاهای بی‌کیفیت از مبادی رسمی و غیررسمی وارد ایران می‌شوند. از سوی دیگر، مگر در فروشگاه‌ها و حراجی کشورهایی مثل آلمان و انگلیس، کالای بی‌کیفیت که به نصف قیمت فروخته می‌شود، دیده نمی‌شود؟ پس باز هم باید پرسید که چرا به شائبه بی‌کیفیت بودن کالاهای چینی از داخل و خارج دامن زده می‌شود؟!

بنابراین، شما معتقدید که در حال حاضر همه کالاهای بی‌کیفیت چینی به صورت غیرمجاز وارد کشور می‌شوند.

بهتر است بگوییم ۸۰ تا ۹۰ درصد.

اگر این رقم را در نظر بگیریم، چرا همچنان بر این حوزه نظارت لازم اعمال نمی‌شود؟

پرسش من هم دقیقا همین است. اگرچه باید در نظر داشت که ما دو هزار و ۵۰۰ کیلومتر مرز داریم که کنترل آنها آسان نیست. در این بین ستاد مبازره با قاچاق کالا و نیروی انتظامی هم تلاش خود را می‌کنند.

آیا این توجیه قابل قبول است؟

توجیه است دیگر. شرایط ویژه است و نمی‌توانند کنترل کنند. در عین حال، سه مورد دیگر؛ یعنی ورود از افغانستان، عراق و بازارچه‌های مرزی هم عاملی برای تشدید این ناتوانی در عدم کنترل ورود کالاهای غیرمجاز و بی‌کیفیت به کشور شده است.

از ۳۰ میلیارد دلار مبادلات تجاری میان ایران و چین، سهم کالاهای مصرفی وارداتی چقدر است؟

سهم صادراتی ما با احتساب انرژی، ۶۰ درصد و سهم وارداتی ما ۴۰ درصد است. بر این اساس، ما تنها کشوری هستیم که در مبادلات تجاری با چین در طی ۲۰، ۲۵ سال اخیر، همواره ذی‌نفع و دارای سمت و سوی مثبت بوده‌ایم. سهم واردات کالاهای مصرفی از چین هم حداکثر ۵/۴ میلیارد دلار است.